Özgür bir ruh çağırdı önce …

Özgür bir ruh çağırdı önce ve sonra denizin sesini duydum bir gece ve nihayet yine Ayvalık’tayım günlerden sonra, çok şükür…

Bugün , yarın derken araya giren yine bir hastalık – bu seferki boğaz iltihabı- ve sonunda dün çok şükür ki, yoldaydım. İstanbul’a kar gelmeden attım kendimi otobüse… Edremit’ten itibaren hava değişti, Ege havası oldu.

Her an içinize sızabilecek bir handa tam da denizin kenarında durmak ve sonsuz maviliğe dalıp gitmek ve dalıp giderken kendinizi iyileştirmek…Soğuk var, güneş var, fırtına da rüzgar da var ama en önemlisi sizi çağıran özgür ruh burada ya gerisi yalan 🙂

Deniz kokusu ve dalga sesi; iki önemli hayat unsuru. Her ne kadar deniz kenarındaki bir şehirde de yaşasa da insan, sokağa çıkınca denizin kokusunu içine çekemiyorsa, dalganın sesini duyamıyorsa pek de deniz kenarında yaşıyormuş gibi hissetmiyor kendini işte o zaman işini bilen özgür ruh devreye giriyor ve kar, fırtına, yağmur, çamur dinlemiyor, sizi alıp buralara  getiriyor. Siz iyileşin diye ruhunuzu alıyor, sarıp sarmalıyor, iyi ediyor. Yüzünüzü güldürüyor bu özgür ruh! Kısacası iyi geliyor size 🙂

Hazır yüzünüz gülüyorken, iyi hissediyorken bir deniz yıldızı çıkıyor karşınıza. Elinize aldığınız anda anlıyorsunuzki o aslında bir deniz yıldızı değil, “dönüm ya da dönüşüm yıldızı” Hayatınız için dönüm noktası olabilecek, güzellikleri çok daha güzele dönüştürebilecek bir yıldız…

11/12/ 2013 OZM